8. 2η Επίσκεψη, συνέχεια

-Α: Η ιστορία λοιπόν έχει ως εξής: περίπου 3 και κάτι ήμουν, σε μονοήμερη εκδρομή στην Αίγινα, δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα από την περιήγηση και το ίδιο το νησί, αλλά αυτή η σκηνή μου έχει μείνει ανεξίτηλη. Στο λιμάνι του νησιού περπατάμε οικογενειακώς, εγώ κοντοστέκομαι σε πλανόδιο γέροντα που πουλούσε εικόνες του Αγίου Νεκταρίου, οι δικοί μου κάτι άλλο χάζευαν λίγα μέτρα πιο κάτω, θυμάμαι ακόμη το βλέμμα και την μορφή του, μου χαμογελάει και μου δίνει μια μικρή εικόνα του Αγίου σε ξύλο και ασήμι, του λέω (πάντα ετοιμόλογος ομολογώ): δεν έχω χρήματα εγώ, να ζητήσω από τους γονείς μου, κρατώντας την εικόνα πήγα προς τους δικούς μου, τους δείχνω την εικόνα και λέω ότι θέλω τόσες δραχμές για να την αγοράσω, με πιάνουν από το χέρι και κατευθυνόμαστε εκεί που ήταν ο πάγκος του γέροντα...

-Γ: το παράδοξο που είναι;

-Α: όταν έφτασα με τους δικούς μου στο σημείο που ήταν στημένος ο πάγκος δεν υπήρχε τίποτα... ούτε πάγκος ούτε γέροντας...

-Γ: το θεωρείτε ένα είδος θαύματος, ένα σημάδι ίσως; πιστεύετε γενικά;

-Α: Γενικά πιστεύω, ίσως αιρετικά, ας πούμε δεν παραδέχομαι όλα τα μυστήρια ή τις γραφές, αλλά ναι, πιστεύω, όσο αν το θεωρώ θαύμα όχι, απλά ανεξήγητο... δεν μπορώ να το κατατάξω, και φανταστείτε ότι γενικά είμαι άνθρωπος της λογικής

-Γ: Παράλογο δεν θα σας αποκαλούσα για κανένα λόγο πάντως, μήπως όμως τα πράγματα έγιναν κάπως αλλιώς και σας εντυπώθηκε για κάποιο λόγο το περιστατικό με αυτό τον τρόπο; το έχετε συζητήσει έκτοτε με τους δικούς σας ή με άλλον;

-Α: Όχι ποτέ, θεωρούσα ότι θα με έβρισκαν τρελό ή φαντασιόπληκτο στην καλύτερη, για μένα όμως είναι γεγονός

-Γ: Ωραία, έχουμε λοιπόν στην πρώιμη ηλικία σας: ένα θάνατο, ένα - αν όχι θαύμα - μεταφυσικό φαινόμενο κι ένα σοβαρό ατύχημα. Πόσο θεωρείτε ότι αυτά τα γεγονότα στιγμάτισαν την μετέπειτα ζωή σας;

-Α: με τη σειρά που με ρωτάτε θα μπορούσα να πω: ο θάνατος από τότε αν κι επώδυνος ως γεγονός μου φαίνεται κάτι φυσικό, το μεταφυσικό πάλι μου έχει περάσει ως αίσθηση και κάθε τόσο επαναλαμβάνεται πιστεύω χωρίς να το επιδιώκω, όσο για το ατύχημα περισσότερο μου άφησε το πρόβλημα της θέας του αίματος και της απέχθειάς μου για αυτό.

-Γ.: Σίγουρα θα εμβαθύνουμε σε όλα τα παραπάνω, αλλά προτείνω να ξεκινήσουμε με αυτό που θεωρείτε αρχικά ότι σας συμβαίνει συχνότερα - και μάλιστα χωρίς να το επιδιώκετε, περί μεταφυσικού λοιπόν η ερώτησή μου, πως το βιώνετε ας πούμε και πως αντιδράτε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο;

≈