7. Απόφαση - 2η Επίσκεψη

Έφαγα βιαστικά χωρίς διάθεση για κουβέντες πολλές. Η μάνα πάλι βλέποντας τη διάθεση δεν έδωσε και πολύ σημασία έχοντας συνηθίσει σε τέτοια συμπεριφορά από μένα τον τελευταίο καιρό. Μια η αποτυχία μου να περάσω στις Πανελλαδικές κι η εκ νέου προσπάθειά μου, μια η ύστερη εφηβική μου επαναστατικότητα αν μη τι άλλο μου έδιναν το άλλοθι της ησυχίας και αποκλεισμού από τα γύρω. 

Εγώ πάλι το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τι θα πω στην επόμενη συνεδρία. Τι θα με ρωτούσε, τι θα απαντούσα, φανταστικά σενάρια που μόνο μπροστά δεν με πήγαιναν.

Σα νεράκι πέρασε πάντως αυτή η βδομάδα, οι κολλητοί φίλοι είχαν ήδη περάσει σε κάποια σχολή κυρίως της επαρχίας, γκομενικά δεν έπαιζε και κάτι σοβαρό, οπότε με λίγο διάβασμα, λίγη μουσική, σκόρπια σινεμά και πολλές σκέψεις έφτασα και πάλι στο κατώφλι του γραφείου του.

-Γ.: Καλώς ήρθατε κύριε Α., πως είστε;
-Α: καλά γιατρέ, ήρεμα.
-Γ: Πολύ ωραία, ας αρχίσουμε, σκεφτήκατε μήπως αυτή τη βδομάδα το ενδεχόμενο να μην ξανάρθετε;

-Α: η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα αρκετές φορές, από την άλλη δε μ' αρέσει να τα παρατάω έτσι εύκολα, είναι πολύ νωρίς να βγάζω συμπεράσματα και να βγάζω τέτοιες αποφάσεις, δε βρίσκετε;
-Γ.: Σαφώς έτσι είναι, η άρνηση όμως είναι πολύ σύνηθες στο επάγγελμά μου, δεν θα σας παρεξηγούσα αν νιώθατε άσχημα ήδη από την πρώτη φορά
-Α.: χμμμ, μάλλον θα πρέπει να με κάνει να ανησυχώ αυτό που είπατε, τα χειρότερα έρχονται δηλαδή;
-Γ.: Τουναντίον, τα καλύτερα έρχονται, ας μην μακρηγορούμε όμως, πείτε μου τι σκέφτεστε για το θάνατο, για την απώλεια, έχετε νιώσει ποτέ από κοντά τη ζωή που φεύγει;
-Α.: μέχρι τώρα και εκτός του γεγονότος που σας περιέγραψα με τον αδελφό μου, που τελικά είχε ευτυχή κατάληξη, το μόνο πολύ κοντινό περιστατικό θανάτου ήταν με τον παππού μου, τον πατέρα του πατέρα μου...
-Γ.: Σας ακούω
-Α.: Πολύ μικρότερος από την προηγούμενη αφήγηση, περίπου 2 και κάτι, ήμασταν οι δύο μας κάτω από τη μυγδαλιά, προφανώς έλεγε τα δικά του παραμύθια, κάτι μεταξύ πραγματικού και φανταστικού, λίγο τον άκουγα λίγο έπαιζα, όπως και να είχε σου ήταν αδύνατον να περνά απαρατήρητος, είχε κάτι μοναδικό σαν άνθρωπος, σε κάποια στιγμή ψελλίζει: φώναξε τη γιαγιά να μου φέρει το οινόπνευμα, γύρισα και τον κοίταξα, η γνωστή λάμψη στα μάτια του σαν να είχε χαθεί, έτρεξα όσο γρηγορότερα μπορούσα, την τράβηξα από τη φούστα επαναλαμβάνοντας: το οινόπνευμα, ο παππούς, δεν είναι καλά, γρήγορα, η θεία κι τα μεγαλύτερα ξαδέλφια με κράτησαν πίσω, δεν τον ξαναείδα, ποτέ όμως, μου έμεινε εκείνη η φωτεινή και σκοτεινή ταυτόχρονα ανάμνηση, σε ένα χειμωνιάτικο δυνατό ήλιο κάτω από την αγαπημένη μου μέχρι και τώρα μυγδαλιά, να επαναφέρω όσες περισσότερες στιγμές μπορώ και να πλάθω δικές μου ιστορίες. Ο παππούς ήδη αδύναμος από της κακουχίες του παρελθόντος δεν άντεξε. Εννοείται δεν βρέθηκα στην κηδεία, ίσως καλύτερα, θα τον θυμάμαι για πάντα ζωντανό. Δεν μου αρέσει η όψη των πεθαμένων, αυτό το μακιγιάζ που τους κάνουν για να δείχνουν περίπου ζωντανοί, πολύ ξένο, πολύ ψεύτικο...
-Γ.: Μάλιστα, μια μάλλον απόμακρη και ταυτόχρονα κοντινή σχέση με το θάνατο λοιπόν, και σίγουρα σε μια τρυφερή και δύσκολη περίοδο της ζωής σας στη διαχείριση ενός τέτοιου γεγονότος, φαντάζομαι όλη η παραπάνω σκηνή περισσότερο από αφηγήσεις σας έχει μείνει παρά από προσωπική σας απεικόνιση
-Α.: κάθε άλλο, σχεδόν ποτέ δεν γινόταν αναφορά για το συγκεκριμένο γεγονός, είναι κάτι που έχω κρατήσει για μένα, αν θέλετε η πιο δυνατή ανάμνηση που είχα από τον παππού μου, και σίγουρα η πρώτη μου πραγματική δυνατή εικόνα που έχω συγκρατήσει από τα παιδικά μου χρόνια. Πολλά άλλα που μου περιγράφουν οι δικοί μου, είτε περιστατικά είτε σκανταλιές κι αστεία, δεν τα θυμάμαι καθόλου, πέρασαν ως αφηγήσεις και τα μετέτρεψα σε εικόνες, μα αυτή ήταν πραγματική εικόνα κι εμπειρία που έχει αποτυπωθεί ανεξίτηλα
-Γ.: Καλώς, αν δεν έχετε αντίρρηση πείτε μου αν θυμάστε κάποιο άλλο αξιοσημείωτο γεγονός της ζωής σας μεταξύ θανάτου του παππού κι ατυχήματος του αδελφού σας
-Α.: Υπάρχει κάτι, είναι όμως τόσο περίεργο ως γεγονός που πολλές φορές δεν ξέρω αν μπορώ να το εκμυστηρευτώ χωρίς να με περάσουν για εντελώς τρελό...
-Γ.: Έχετε ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον μου...

≈